Dreszcze
admin
Dreszcze
Choroba rozpoczyna się nagle, dreszczami, wymiotami i wysoką gorączką. Szybko dołącza się charakterystyczna dla płonicy wy-sypka. Wykwity mają wygląd jakby ukłuć szpilką, są bardzo gęste, lekko wystające ponad skórę, tak że skóra przy dotyku sprawia wrażenie tarki. Bardzo gęsta wysypka z daleka wywołuje złudzenie jednolitego czerwonego zabarwienia skóry, jakby skóra „płonęła”. Stąd też pochodzi polska nazwa płonica. W języku łacińskim płonicę określamy słowem scailatina. Tym też tłumaczymy używanie bardzo często zamiast nazwy płonica – szkarlatyna. Najbardziej widoczna jest wysypka w miejscach, gdzie skóra jest najbledsza – po wewnętrznej strony ud, na podbrzuszu, w dołkach łokciowych, na kończynach górnych po stronie zginaczy.
Cechą charakterystyczną jest nieobjęcie wysypką brody ‚(trójkąt Fiłatowa) i zewnętrznych narządów płciowych. W gardle obserwuje się anginę. Bardzo charakterystyczny w płonicy jest język – „malinowy”, często występują zajady w kącikach ust.
Po tygodniu burzliwe objawy mijają, jednak w drugim lub trzecim tygodniu mogą wystąpić powikłania. Są to najczęściej zapalenie ucha środkowego, zapalenie węzłów chłonnych, nerek lub stawów.
Dla płonicy charakterystyczne jest również występujące najczęś-ciej w trzecim tygodniu choroby łuszczenie się skóry, zwłaszcza na palcach, dłoniach i stopach.
Płonica na ogół pozostawia po sobie trwałą odporność, chociaż nie zawsze. Okres zaraźliwości trwa od pojawienia się pierwszych objawów chorobowych i – w przypadku leczenia chorego penicyliną – do 7 dni od pierwszego dnia podawania penicyliny. W po-mieszczeniu, w którym przebywał chory, dokonuje się dezynfekcji środkami chemicznymi.
