Dur brzuszny
Dur brzuszny
Obowiązkowymi szczepieniami przeciw durowi brzusznemu należy objąć grupy ludności najbardziej eksponowane na zakażenia. Decyzję o przeprowadzeniu szczepień podejmuje Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny, który może zarządzić szczepienie określonych grup ludności, dzieci, które ukończyły 4 lata, i osób dorosłych do ukończenia 60 lat. W przypadku szczególnego zagrożenia epidemicznego, na terenach ó .dużym ryzyku zachorowania Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny może zarządzić, po akceptacji Głównego Inspektora Sanitarnego, także szczepienia dzieci, które ukończyły 2 lata.
pionki. Jest to najczęściej obrzęk i zaczerwienienie. Swoiście silny odczyn wywołują szczepienia przeciwgruźlicze i przeciwospowe. Odczyn ogólny to podwyższenie temperatury ciała i złe samopoczucie. Dzieci w okresie poszczepiennym wymagają właściwej pielęgnacji i oszczędzającego trybu życia.
Szczególnej uwagi wymaga miejsce wstrzyknięcia szczepionki (możliwość wtórnego zakażenia). W zapobieganiu chorobom zakaźnym uodporniamy również dziecko biernie. W tym celu stosujemy surowicę. Przy stosowaniu surowic może wystąpić wstrząs anafilaktyczny. Dlatego też surowicę wstrzykujemy metodą Besredki lub metodami będącymi jej modyfikacją. Jako późny odczyn posurowiczy może wystąpić choroba posurowicza.
Szczególną rolę w zapobieganiu chorobom zakaźnym odgrywa gamma-globulina. Jest to preparat surowicy ludzkiej, stosowany głównie w zapobieganiu wirusowemu zapaleniu wątroby i odrze. Gamma-globulina jest skuteczna w wirusowym zapaleniu wątroby tylko wtedy, kiedy zostanie podana w ciągu pierwszych sześciu dni od styczności z chorym, w odrze zaś – pięciu dni. Podawana w terminie późniejszym nie chroni przed zachorowaniem. Odporność po podaniu gamma-globuliny utrzymuje się przez 3-4 tygodnie.