Kolano koślawe statyczne
admin
Kolano koślawe statyczne
Znaczenie profilaktyczne ma noszenie właściwego obuwia oraz higieniczne warunki pracy i odpoczynku. Zniekształcenia lekkiego stopnia można korygować wkładkami i pelotami unoszącymi poprzeczne sklepienia stóp oraz ćwiczeniami wzmacniającymi krótkie mięśnie stopy. Nasilone, jak też utrwalone zniekształcenia nie poddają się takiemu leczeniu i wymagają leczenia operacyjnego.
Kolano koślawe statyczne (genus ra/gum staticum). Łączy się ono często ze stopą płasko-koślawą różnego pochodzenia. Koślawe ustawienie tyłostopia przesuwa linię
W rozpoznawaniu wyłączyć trzeba kolano koślawe w przebiegu porażeń wiotkich i spastycznych, w przypadkach przykurczu w zgięciu i przywiedzeniu uda, uszkodzenia chrząstek wzrostowych (urazowe, zapalne), krzywicy i chorób układowych.
Leczenie polega na przesunięciu linii nacisku ku stronie przyśrodkowej, np. przez zastosowanie obcasa Thomasa, wkładek supinujących, unikanie stania w rozkroku, stosowanie „siadu tureckiego”. Ze sportów poleca się rower, jazdę na koniu, piłkę nożną itp.
Kolana szpotawe (genua vara) są odwrotnością kolan koślawych. Spotyka się je u dzieci przedwcześnie rozpoczynających stanie, długo przebywających w siadzie tureckim, w krzywicy, w przebiegu szpotawości ud i goleni, stawów biodrowych, w chorobach układowych. Wyłączyć trzeba jałową martwicę kłykcia przyśrodkowego kości piszczelowej i uszkodzenia chrząstki nasadowej.
Leczenie polega na usunięciu przyczyny, stosowaniu ćwiczeń w rozkroku, odwrotnego obcasa Thomasa. Nieduża szpotawość kolana może cofać się samoistnie. Nasilone zniekształcenia wymagają nieraz zastosowania aparatów ortopedycznych lub leczenia operacyjnego.
