Leczenie miejscowe
admin
Leczenie miejscowe
Ze środków farmakologicznych podaje się streptomycynę (0,02/kg) w ciągu 3-6 miesięcy, hydrazyd kwasu izonikotynowego 5 mg/kg (6-8 tabl. u dorosłych) i PAS przez 6-12 miesięcy (w zależności od umiejscowienia i postaci gruźlicy) lub napaschin (tabl. 0,5 zawiera 0,03 INH i PAS). W przypadkach oporności na streptomycynę stosuje się w lecznictwie zamkniętym wiomycynę, etionamid, cyklo- serynę lub inne, również w zestawieniu trójlekowym.
W leczeniu miejscowym unieruchomienie dwu sąsiednich stawów, dawniej po-wszechne, obecnie stosuje się tylko w przypadkach rozpadowych zmian dużych stawów i kręgosłupa w okresie II i początkach III. Czynnościowe leczenie gruźlicy błony maziowej stawów polegające na leżeniu i wzmacnianiu mięśni drogą ćwiczeń przy jednoczesnym leczeniu ogólnym i farmakologicznym może doprowadzić do całkowitego wygojenia zmian bez upośledzenia sprawności stawu. Gruźlicę kości w okresie II leczy się zachowawczo, z wyjątkiem ognisk przystawowych grożących przebiciem do stawu oraz gruźlicy kręgosłupa z objawami ucisku na rdzeń. Brak poprawy po leczeniu zachowawczym gruźlicy błony maziowej również w II okresie może być wskazaniem do leczenia operacyjnego.
Leczenie operacyjne polega na wycięciu błony maziowej stawu i pochewek ścięgien, wycięciu ogniska gruźliczego w kości i wypełnieniu ubytków przeszczepami kostnymi.
Wycięcie stawu zwykłe (resectio simplex) przeprowadza się w przypadkach zniszczenia lub zniekształcenia końców stawowych, wycięcie ortopedyczne (resectio orthopaedica) — jeżeli po usunięciu ognisk gruźliczych trzeba odtworzyć stosunki anatomiczne w sposób nietypowy. W gruźlicy stawów kończyny górnej i stawu biodrowego wykonuje się zabiegi zapewniające powrót ruchu (resekcje ogniska, uzupełnione osteotomią podpórczą wg Grucy lub alloplastyką – proteza stawu). Staw usztywnia się (kolano), a w drugim etapie (po wygojeniu gruźlicy), przeprowadza się jego plastykę. Dalsze leczenie miejscowe prowadzi się już według ogólnych zasad ortopedycznych.
