Łzy
Łzy
Również łzy mają zdolność niszczenia niektórych drobnoustrojów. Pewną rolę w hamowaniu, zakażenia odgrywa gorączka. Część bakterii przystosowana jest do życia w stałej temperaturze, odpowiadającej temperaturze zdrowego człowieka. W wyższej temperaturze – typowej dla gorączki – drobnoustroje te nie mogą się rozwijać, występują zaburzenia w ich metabolizmie, w wyniku czego giną. ^ Przytoczone bariery obronne organizmu ludzkiego nie zawsze są jednak wystarczające do zapobiegnięcia zakażeniu. Drobnoustroje często je przełamują lub omijają i przedostają się do wnętrza organizmu dziecka. Uruchamiane są wówczas następne mechanizmy obronne. Tworzą je niektóre komórki naszego organizmu wykazujące zdolności żerne. Pożerają one drobnoustroje chorobotwórcze. Zjawiska takie nazywamy fagocytozą, a komórki wykazujące zdolności żerne — fagocytami. Fagocytami są przede wszystkim krwinki białe (leukocyty), histiocyty i komórki układu siatecz- kowo-śródbłonkowego. Leukocyty i histiocyty wykazują zdolności ruchu. W przypadku wniknięcia drobnoustrojów do organizmu fa- gocyty podążają do wrót zakażenia, otaczają ognisko zakażenia
i. zwalczają drobnoustroje. Odczyn towarzyszący tej walce to zapalenie. W wyniku tej walki giną drobnoustroje, fagocyty oraz obumierają niektóre komórki tkanek objętych zapaleniem. Powstaje z nich ropa.
Nie zawsze jednak walka ogranicza się do wrót zakażenia. Drobnoustroje mogą być bardzo silne, przerwać pas obronny i przeniknąć w głąb organizmu. Najczęściej posuwają się wzdłuż dróg chłonnych. Do walki włączają się węzły chłonne, a następnie komórki układu siateczkowo-śródbłonkowego, umiejscowione w narządach wewnętrznych, głównie w śledzionie i wątrobie.