Mechanizm i następstwa urazów
admin
Mechanizm i następstwa urazów
Mechanizm i następstwa urazów. Złamanie – przerwanie ciągłości nie zmienionej patologicznie kości powstaje w wyniku działania dużych sił (masy i przyspieszenia). W zależności od mechanizmu urazu złamania powstają z urazu pośrednie-
Dla urazów pośrednich charakterystyczne są złamania skośne, spiralne oraz złamania z trójkątnym odłamem pośrednim (z wygięcia).
Złamania z wygięcia to najczęstszy mechanizm złamania kości długich, w którym siły łamiące działają na zasadzie dźwigni. Sytuacje dźwigniowe mogą być różne – np. działanie dwu sił na ustaloną kość, bądź jednej siły prostopadle do osi kości, między punktami jej podparcia na obu końcach, czy też jednej siły, także działającej prostopadle na jeden z końców kości, podczas gdy drugi jest ustalony. Do tego typu należą złamania (trzonu, nasad i przynasad) ze zgięcia, z wyprostu, z przywiedzenia i z odwiedzenia. Linia złamania jest skośna lub poprzeczna, często z fragmentem pośrednim.
Złamania z oderwania powstają najczęściej w wyniku gwałtownego napięcia mięśnia. Siła odrywająca przenosi się przez ścięgno na kość (oderwanie wyrostka łokciowego, rzepki, guza kulszowego, podstawy V kości śródstopia itp.). Często połączone są one z urazem bezpośrednim.
Złamanie ze skręcenia powstaje wtedy, gdy jeden z końców zostaje ustalony, zaś na drugi działa siła łamiąca. Linia złamania jest spiralna, rzadziej skośna.
Uraz bezpośredni najczęściej powoduje złamanie wieloodłamowe. Do tego typu należy zgniecenie nasad z osiowego działania siły (np. upadek z wysokości na stopy) i złamanie postrzałowe. U osób starych kości są osteoporotyczne i kruche, toteż najczęściej pękają na kawałki – złamania typu „tłukącego się szkła”. U dzieci natomiast dzięki elastyczności kości częste są złamania podokostnowe z przemieszczeniem kątowym (bez przemieszczenia do boku i złuszczenia nasad).
