Najczęstsze zaburzenia i objawy kliniczne
Najczęstsze zaburzenia i objawy kliniczne
I. Zamartwica okołoporodowa noworodków
Zamartwicą określamy stan niedotlenienia, który może wystąpić jeszcze przed urodzeniem się płodu lub w trakcie porodu i tuż po urodzeniu się dziecka. Noworodek z zamartwicą nie wykazuje akcji oddechowej. Niedotlenienie może być spowodowane niedostatecznym dostarczaniem tlenu, zaburzeniami w krążeniu i niedoborem krwinek czerwonych, które przenoszą tlen do tkanek. Do stanu niedotlenienia prowadzą zarówno choroby matki, jak i choroby płodu oraz urazy występujące w czasie porodu. Wyróżnia się zamartwicę stopnia ciężkiego i średniego. Nasilenie zamartwicy ocenia się na podstawie zachowania się oddechu, tętna, zabarwieńia skóry, napięcia mięśni i reakcji noworodka na wprowadzenie cewnika do nosa (wg skali Apgar – tab. 1).
W ciężkiej zamartwicy skóra jest blada, tętno ledwo wyczuwalne, mięśnie wiotkie, odruchy zniesione przy całkowitym braku oddechu, którego nie wywołuje nawet drażnienie cewnikiem. W średniej zamartwicy również brak jest akcji oddechowej, ale skóra jest zasiniona, wiotkość mięśni mniejsza, tony serca są lepiej słyszalne, a odruchy obecne. W tej postaci zamartwicy rokowanie jest lepsze, rzadziej dochodzi do zgonu lub do nieodwracalnych uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego.