OBJAWY CHOROBOWE
OBJAWY CHOROBOWE
W przebiegu każdej choroby występują objawy chorobowe. Są one podstawą do rozpoznania, a ich dynamika (nasilanie się lub ustępowanie) ma znaczenie prognostyczne co do dalszego przebiegu choroby. Nie wszystkie objawy chorobowe można stwierdzić obiektywnie. Przykładem takiego objawu jest ból. O jego występowaniu można jedynie domyślać się na podstawie innych objawów, np. płaczu, wyrazu twarzy. Możemy się o nich dowiedzieć tylko od chorego. Takie objawy, które nie mogą być stwierdzone przez drugą osobę, a które odczuwa chory, nazywamy objawami subiektywnymi albo podmiotowymi. Objawem subiektywnym jest więc ból, pragnienie, brak łaknienia. W odróżnieniu od tych objawów wyróżniamy drugą grupę, dającą się stwierdzić przez osobę trzecią lub za pomocą badań pomocniczych. Objawy takie nazywamy przedmiotowymi lub obiektywnymi. Są to więc przykładowo podwyższona temperatura ciała, wysypka na skórze, naloty w gardle, kaszel, obrzęki itp.
Pojawienie się objawów chorobowych odbija się widocznie na samopoczuciu i zachowaniu dziecka. Opiekunka dziecięca znająca dobrze swoich podopiecznych i przebywająca z nimi stale zauważy zmiany, jakie zachodzą w zachowaniu dziecka. Dziecko staje się apatyczne bądź rozdrażnione, przestaje interesować się otoczeniem, nie bawi się zabawkami, często się pokłada. Są to zwiastuny nadchodzącej choroby. Dołączają się do nich często: stan podgorączkowy, ogólne rozbicie, bóle nóżek, bóle głowy, a w niektórych chorobach także nieżyt nosa, kaszel, wymioty.
Najczęstszymi objawami chorobowymi w wieku dziecięcym są: Wymioty Wymioty są objawem przedmiotowym. Mechanizm powstawania wymiotów opiera się na reakcji odruchowej. Jest to odruch obronny. Wymioty mogą występować jako samoistny objaw z powodu niewłaściwej pozycji dziecka w czasie karmienia lub po jego zakończeniu, nieprawidłowej techniki żywienia, a także na skutek spożycia nieodpowiedniego pod względem jakościowym lub ilościowym pokarmu (błąd dietetyczny). Znacznie częściej wymioty są jednym z objawów choroby.