Obrona organizmu przed zakażeniem
Obrona organizmu przed zakażeniem
Mimo że w otaczającym nas środowisku znajduje się wiele drobno,- ustrojów chorobotwórczych, nie wywołują one choroby, u wszystkich stykających się z nimi ludzi. Jest to związane z istnieniem w organizmie ludzkim mechanizmów obronnych. Składają się one z wielu barier ochronnych i mechanizmów. Bariery ochronne tworzą: skóra, błona śluzowa i jej wydzieliny, kwas solny w żołądku, nabłonek migawkowy w drogach oddechowych, skupiska tkanki chłonnej w jamie nosowo-gardłowej oraz odruchy obronne.
Rola skóry polega tu przede wszystkim na jej nieprzenikliwości dla drobnoustrojów, spotęgowanej zdolnością rogowacenia i złusz- czenia się naskórka (działanie mechaniczne) oraz niewłaściwego – z uwagi na pH – podłoża dla rozwoju drobnoustrojów (działanie chemiczne). Odczyn skóry jest kwaśny (pH około 3,3). W takim środowisku większość drobnoustrojów nie może się rozwijać. Wyjątkiem są tylko gronkowce. Silne pocenie się zmniejsza kwasotę skóry i umożliwia rozwój drobnoustrojów. Tym tłumaczy się większa liczba zakażeń skóry w stanach nadmiernego pocenia się (przegrzewanie) oraz w miejscach skupień gruczołów potowych, np. pod pachami.
Zadanie obronne spełnia również ślina. Poza mechanicznym działaniem (spłukiwanie jamy ustnej) działa również chemicznie i poprzez leukocyty. Pewną rolę przypisuje się antagonistom bakterii saprofitujących w ślinie w stosunku do bakterii chorobotwórczych.