Okres wylęgania
admin
Okres wylęgania
Od chwili wtargnięcia drobnoustrojów do orgnizmu do chwili pojawienia się pierwszych objawów chorobowych mija zawsze pewien czas. Określa się go przez analogię do zjawisk biologicznych jako okres wylęgania. Rozumie się przez to po prostu ten czas, w którym choroba się wylęga. Dla każdej z chorób jest on charakterystyczny
i inny. W większości chorób nie przekracza on trzech tygodni, chociaż znane są choroby, w których trwa o wiele dłużej, miesiące, a nawet lata. Na długość okresu wylęgania – poza różnicami charakterystycznymi dla danych drobnoustrojów – mają wpływ i inne czynniki. Okres wylęgania na przykład może być przedłużony w przypadku zwiększonej, ale jeszcze niedostatecznej odporności dziecka, lub też gdy zbiegną się okresy wylęgania dwóch chorób.
Najkrótszymi okresami charakteryzują się: płonica, błonica, grypa, czerwonka, nagminne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Okres wylęgania w tych chorobach nie przekracza z reguły tygodnia, a trwa najczęściej 3-5 dni. Średni okres wylęgania od tygodnia do trzech tygodni jest typowy dla takich chorób, jak krztusiec, ospa prawdziwa, ospa wietrzna, różyczka, dur brzusżny i świnka. Dłuższy okres wylęgania spotykamy w wirusowym zapalehiu wątroby (typ A), zwłaszcza w postaci wszczepionej, we wściekliźnie, gruźlicy itp. (ryc. 2).
