Leczenie krzywiczych zniekształceń narządu ruchu
Leczenie krzywiczych zniekształceń narządu ruchu
Leczenie krzywiczych zniekształceń narządu ruchu zależy od ich stopnia, rodzaju i okresu rozwojowego krzywicy. Pomyślny wynik można osiągnąć po wyleczeniu cierpienia zasadniczego i wyrównaniu niedoboru. Nieduże zniekształcenia leczy się zachowawczo odpowiednio od ich rodzaju. Duże wady (np. koślawość, szpotawość kończyn dolnych) wymagają leczenia operacyjnego, które przeprowadza się według zasad takich jak dla innych zniekształceń. W krzywicy pochodzenia nerkowego i trzewnej oraz w osteomalacji należy się liczyć z nawrotem zniekształceń, jeśli nie uzyska się równowagi wapniowo-fosforowej i nie wyrówna się deficytu witaminowego.
W krzywicy pochodzenia nerkowego może być potrzebna dawka witaminy D 1000 j. m. dziennie, natomiast w krzywicach witaminoopornych dawka dzienna może sięgać od 1 do 15 mg. Ponieważ tego rodzaju dawki bywają toksyczne, konieczna jest kontrola poziomu wapnia, fosforu i fosfatazy we krwi, gdyż przedawkowanie może doprowadzić do hiperkalcemii i uremii.