Materiał kliniczny
Materiał kliniczny
Materiał kliniczny. W okresie ostatnich 10 lat w Klinice Chirurgii Ogólnej Inst. Ped. AM przy ul. Działdowskiej leczono 162 pacjentów z urazami wielomiejscowymi, o różnym stopniu nasilenia u 47 dzieci stwierdzono objawy kliniczne urazu brzucha. Z rozpoznaniem narastających ostrych objawów brzusznych i podejrzeniem krwawienia do jamy otrzewnej, operowano 12 dzieci. U 10 dzieci stwierdzono urazy śledziony, splenectomię wykonano w 4 przypadkach, 2 przypadki nie wymagały intensywnego postępowania chirurgicznego, z uwagi na niewielkiego stopnia wybroczyny krwawe pod torebką, bez tendencji do powiększania się u pozostałych 4. W 2 przypadkach urazy dotyczyły śledziony i wątroby w postaci powierzchownych pęknięć, które zaopatrzono pojedynczymi szwami catgut-chrom 4/0, 2 przypadki natomiast dotyczyły długich, głębokich, linijnych pęknięć sięgających do strefy pośredniej śledziony z rozległym uszkodzeniem torebki i obfitym krwawieniem do jamy otrzewnej. Dwa pozostałe dotyczyły krwawienia z uszkodzonych nerek, 1 z nich stwierdzono oderwanie górnego bieguna prawej nerki wraz ze zmiażdżeniem nadnercza u noworodka, prawdopodobnie w mechanizmie urazu okołoporodowego, w 2 stwierdzono rozległe pęknięcie torbielowato zmienionej nerki lewej, leżącej częściowo w jamie otrzewnej u 7-letniego chłopca, który przewrócił się na boisku szkolnym. W obu wymienionych przypadkach wykonano ne- phrectomię przez cięcie brzuszne.
Diagnostyka przypadków. Stosowane w naszej Klinice metody diagnostyki przedoperacyjnej, wobec braku możliwości korzystania w trakcie dyżuru z badań naczyniowych, radioizotopowych, czy ‚tomografii komputerowej, ograniczone są do stałej obserwacji objawów klinicznych, bądź laboratoryjnych, zwykłych zdjęć radiologicznych, oraz dostępnych zabiegów diagnostycznych, punkcji płuczącej jamę otrzewnej. Zabieg ten wykonywaliśmy 4-krotnie w ostatnim okresie, po uzyskaniu odpowiednich jednorazowych cewników wielootworowych, ze stożkowato i pod dość dużym kątem rozwartym, zakończonym mandry- nem, zmniejszającym do minimum ryzyko uszkodzenia jelit. U wszystkich badanych pacjentów poziom Hb w dializowanym płynie był jednym z decydujących w naszych przypadkach wskazań do operacji.